Naomi Kok, met 27 jaar het jongste raadslid van Doe mee!, zit ook sinds de verkiezingen van vorig jaar in de gemeenteraad. Ze is onder andere woordvoerder voor cultuur.

Door Naomi Kok

Ik kan wel stellen dat ik uitkeek naar de vervolgstap van het cultuurbeleid. Maar de pret was van korte duur want het lezen van de kaderstelling was in enkele minuten gedaan. Dat is wat onze fractie betreft erg jammer, het stuk was kort en bondig, maar leek gericht op de historie en gaat voorbij aan het toekomstperspectief van cultuur Molenlanden.

Een kaderstelling die vooral gaat over cultuurhistorie en niet over cultuur ontwikkeling is gewoon niet compleet.

Ik neem jullie graag mee langs kaders die kijken naar de toekomst voor cultuur door middel van de 4 V’s, waarbij versterken de eerste is.

Vanuit de historische verenigingen is er veel input gegeven en dit zie je dan ook terug in verschillende pijlers. Complimenten dus voor het opnemen van hun visie en duidelijke positie in het culturele landschap. Op deze manier is er zekerheid en kunnen we dit deel cultuur zeker versterken

Maar terwijl er MET de historische verenigingen gesproken, wordt OVER de jeugd/ jongeren en educatie gesproken. Maar precies zoals ik het nu zeg, er wordt OVER de jongeren gesproken. Heel jammer om te zien dat de mening van de jeugd zelf nog niet terug te lezen is.

De jeugd heeft de toekomst, eigen cultuurvisie en hier is in Molenlanden nog een slag te slaan. Betrek de jeugd bij het proces en verbreed je horizon in de cultuur van nu en de behoefte voor de jongeren om hun identiteit te ontdekken hier in de polder, waar zij opgroeien, waar ze vandaan komen en zich kunnen ontplooien.

Jeugd en educatie
Cultuurontwikkeling en aandacht voor de jeugd ontbreekt nu nog in de kaderstelling. Die verbreding is nodig. De educatie speelt daar een verbindende rol in. Op jonge leeftijd je creativiteit ontwikkelen en de mogelijkheid krijgen om op een speelse manier in aanraking komen met verschillende kunsten zorgt voor een minder hoge drempel om kunst te accepteren en koesteren. Niet alleen de jeugd is gebaat bij lokale cultuur ook volwassenen kunnen door middel van cultuur beter aansluiting vinden op de maatschappij.

College! Vernieuw! Verbreed die horizon. Kijk eens verder dan de mooie gevels van de monumenten. Luister naar onze inwoners en vergeet onze jongeren niet.

En dan rest mij nog de laatste V en dat is vernieuwen het punt waar ik graag richting het college wil zeggen: VERNIEUW! Verbreed toch eens die horizon. Kijk eens verder dan de mooie gevels van de monumenten, de cultuur die onze voorouders ons hebben meegegeven. Luister (nu) naar onze inwoners en vergeet onze jongeren niet. Communiceer met ze, zij dromen nog graag over de toekomst en willen net zoals dat bij de historische verenigingen is gedaan hun wensen delen.

Dus versterk, verbreed, verbindt en vernieuw deze kaderstelling!
Laat Molenlanden dansen, zingen, schilderen, ontdekken en vernieuwen. Bewandel en bezoek niet alleen de historische groene polderwegen en monumenten, maar omarm de volgende generatie levende cultuur.

Ze is iets langer dan een jaar gemeenteraadslid voor Doe mee!, maar ondertussen gepokt en gemazzeld in het werk: Anne Marie Mollema. Een terugblik op barbecue, kandidaatstelling, verkiezingscampagne en het uiteindelijke raadslidmaatschap. “Leuk, mooie nieuwe uitdaging, geen spijt van”

Door Anne Marie Mollema

In 2021 werd ik lid van Doe mee! Niet lang daarna had ik een afspraak met Joke. Dat was een leuk gesprek. Joke vroeg mij of ik mee wilde doen. Ik antwoordde dat ik wel wat wilde doen, maar nog moest nadenken over ‘het wat’ en dat ‘het wat‘ ook afhing in welke fase De Hoeken was. Mijn inspanningen voor De Hoeken kostten veel tijd en bovendien wilde ik niet dat ‘het wat’ niet goed zou uitpakken voor De Hoeken. Niet lang daarna ging ik naar de jaarlijkse Doe mee! barbecue, daar maakte ik kennis met andere doemee-ers en dat beviel goed.

De Hoeken leek per 1 januari 2022 klaar te zijn, ik was toe aan een nieuwe uitdaging, het thuisfront gaf instemming, dus niks stond mij in de weg om me kandidaat te stellen voor het raadslidmaatschap. Zogezegd, zo gedaan. Ik kwam op plek negen van de kandidatenlijst; een plek met een kans op een plekje in de raad.

Na de kandidaatstelling, kwam de verkiezingscampagne. En dan hangt ‘opeens’ je foto op A1 formaat in Hoornaar en Hoogblokland, worden er heel veel folders gedrukt met je hoofd erop, wordt er een filmpje van je gemaakt en sta je op de markt te flyeren. Allemaal best wel buiten mijn comfortzone, maar wat vond ik het een geweldige tijd!

Posters, flyers, filmpje. Allemaal best buiten mijn comfortzone, maar wat vond ik het een geweldige tijd!

De verkiezingen pakten goed uit; 8 zetels voor Doe mee! en voor mij persoonlijk wel 325 voorkeursstemmen. Dat betekende dat ik rechtstreeks in de nieuwe gemeenteraad kwam. En toen begon het pas echt.

SGP en ambtsgebed
Bij dat begin moest ik meteen een flinke hobbel nemen om in te zien dat een coalitie met daarin de SGP recht deed aan de verkiezingsuitslag en daarmee een juiste keuze was. Met het ambtsgebed, dat voorafgaand aan de raadsvergaderingen plaatsvindt – en dus officieel geen deel uitmaakt van de raadsvergadering, maar waar geen ontsnappen aan is – blijf ik moeite houden.

In een van de eerste fractievergaderingen werden de onderwerpen verdeeld onder de fractieleden. Mijn onderwerpen werden landschap, natuur en milieu en ook inclusie. Daar was ik blij mee, de biologie kwam weer -wel op een andere manier- terug in mijn leven.

Maidenspeech
Mijn maidenspeech ging echter over iets anders, namelijk over de omgevingswet. Bij de fractievergadering voorafgaand aan de commissievergadering deelde ik mijn zoektocht en worsteling met dit best wel ingewikkelde onderwerp. De fractie herkende mijn worsteling als nieuw raadslid en vond dat een groter publiek daar deelgenoot van gemaakt zou moeten worden. En zo ging mijn maidenspeech onverwachts hierover.

Is er nu al antwoord op de vraag “bijna een jaar raadslid, hoe bevalt dat?”. Bij het lezen van deze vraag realiseer ik me dat ik inderdaad al ruim een jaar raadslid ben. De tijd vliegt en als de tijd vliegt, dan heb je het naar je zin.
Ik zocht een nieuwe uitdaging, die heb ik gekregen. Ik heb veel geleerd, ik ben op plaatsen geweest waar ik anders nooit zou komen en ik heb veel nieuwe contacten opgedaan. Ik heb nagedacht en mijn inbreng kunnen geven over onderwerpen die dicht bij mij staan.

Ik heb een goed gevoel bij de sfeer in de raad, het vertrouwen en de steun vanuit de fractie en de onderlinge band die je met
elkaar krijgt.

Het was een intensief jaar; veel avonden van huis, veel leeswerk. Het was wel even zoeken naar de juiste balans. Maar gelukkig kan ik mij als ZZP’er zo druk maken als ik zelf wil en is het raadswerk daarom goed te combineren met thuis en vrijwilligerswerk.
Terugkijkend op mijn eerste jaar in de raad heb ik vooral een goed gevoel bij de sfeer in de raad, het vertrouwen en steun vanuit de fractie en de onderlinge band die je met elkaar krijgt. Voor mij persoonlijk was afgelopen jaar een verrijking en als je dan ook nog de feedback krijgt dat je bijdrage waardevol is, dan is het plaatje compleet.

Kortom: “Leuk, mooie nieuwe uitdaging, geen spijt van”.

Dat er onderwerpen zijn waarvan iedereen gewoon weet dat het een hamerstuk wordt, maar er eerst in de commissievergadering nog uitgebreid over wordt gediscussieerd en dat we tijdens de raadsvergadering dat ook nog eens over doen in een 1e en 2e termijn en het uiteindelijk zoals iedereen al wist een hamerstuk wordt. Erik de Jong verbaast zich nog wekelijks over de politieke mores in de Molenlandse gemeenteraad.

Door Erik de Jong

Iets meer dan een jaar geleden waren we nog volop bezig voor de verkiezingscampagne. Ik zit me hardop af te vragen wie toen had kunnen bedenken dat ik een jaar later in de raad voor Doe Mee! zou zitten! Ik zeker niet, want ik heb in de aanloop van de verkiezingen bewust aangegeven niet te hoog op de lijst te willen staan, omdat ik vooral in die periode druk was met de voorbereiding van de feestweek in Noordeloos. Toch is het anders gelopen en de credits liggen vooral bij het campagneteam en de manier waarop we campagne hebben gevoerd. Lokale kandidaten vooral zichtbaar maken in hun eigen dorp en stad. Zo is het dus gekomen dat ik met voorkeursstemmen uiteindelijk in de raad ben gekomen.

Wat was mijn vader trots toen ik in de raad kwam

Wat was mijn vader trots toen ik in de raad kwam. Helaas heeft hij er niet lang van kunnen genieten. In september is hij plotseling overleden, maar ik denk nog heel veel aan hem terug en vooral aan hoe hij in het leven stond. Hij was een socialist in hart en nieren. Status had hij helemaal niets mee. Hij ergerde zich kapot aan politici die zich verheven voelde boven de rest. Iedereen is mens zei hij dan! En ik ben best trots dat hij zich als bouwvakker altijd heeft ingezet voor de sociale zaak. Hij was nauw betrokken bij de FNV en de PvdA. Dat is voor iemand die laag geschoold is zeker niet vanzelfsprekend, maar hij vond het juist belangrijk zijn stem als arbeider te laten horen.

Doe mee! maakt geen onderscheid in wie je bent, wat je achtergrond is en waar je vandaan komt! Iedereen is voor Doe mee! hetzelfde.

Inwoner centraal

Als ik dit zo allemaal zo opschrijf besef ik me dat ik niet veel anders in het leven sta dan mijn vader altijd heeft gestaan. En dat verklaart ook meteen waarom Doe mee! mij zo goed past. Doe mee! maakt geen onderscheid in wie je bent, wat je achtergrond is en waar je vandaan komt! Iedereen is voor Doe Mee! hetzelfde. De inwoner staat centraal en wij vinden dat het gezond verstand moet regeren. Wij hoeven ons ook niet te conformeren aan de landelijke politiek en dat maakt dat we vrij kunnen denken en onze mening kunnen geven. Mooi toch?

Het afgelopen jaar heb ik als nieuw raadslid ontzettend veel moeten leren. Maar langzaamaan begin ik door te krijgen hoe het politieke toneel werkt. Er is immers geen opleiding voor.

Wat valt mij op na bijna een jaar in de raad?

• Dat er binnen de raad en college onderling een hele goede sfeer hangt. Ik had niet zozeer verwacht dat die vijandig zou zijn, maar ik bemerk dat iedereen probeert zich zo positief mogelijk op te stellen en dat het gezond verstand over het algemeen echt regeert in Molenlanden.
• Dat we soms over een bedrag van €100.000 twee uur aan het steggelen zijn en iedereen zijn plasje erover wil doen en dat we soms bij onderwerpen waar €3 miljoen mee gemoeid is we in nog geen tien minuten klaar zijn.
• Dat er onderwerpen zijn waarvan iedereen gewoon weet dat het een hamerstuk wordt, maar er eerst in de commissievergadering nog uitgebreid over wordt gediscussieerd en dat we tijdens de raadsvergadering dat ook nog eens over doen in een 1e en 2e termijn en het uiteindelijk zoals iedereen al wist een hamerstuk wordt. Zonde van de tijd, mijn inziens!
• Dat er ongelooflijk veel afkortingen gebruikt worden. Benoem de afkortingen volledig dat scheelt mij heel veel opzoekwerk!
• Ik vind het knap dat sommige raadsleden beginnen te praten en in tien minuten zeggen wat ik persoonlijk in 1 zin zou zeggen. Nu geef ik meteen toe dat ik geen vlotte prater ben in het debat en hier valt voor mij nog veel te leren, maar hou het vooral kort en duidelijk is mijn motto.
• Dat er heel veel regelgeving vanuit de landelijke overheid ons als gemeente opgelegd wordt, waardoor je als gemeenteraad geen keuze meer hebt.
• Dat we ondanks we als Doe Mee! in het college zitten als fractie alle onderwerpen heel kritisch bekijken en waar nodig van commentaar voorzien. Onze wethouders zullen het niet altijd makkelijk hebben met ons, maar dat houd iedereen scherp en dat is belangrijk.

De fractie van Doe mee! vertrekt meestal als laatste na vergaderingen (3e helft). Gezelligheid is heel belangrijk voor ons!

• Dat ik tot nu toe weinig gemor en commentaar vanuit de samenleving hoor en dat is volgens mij een teken dat we het als college en raad tot nu toe goed doen.
• Dat we de komende drie jaar moeten gaan werken om alle doelstellingen die we in ons verkiezingsprogramma hebben gezet te behalen. Dat zal een hele opgave zijn, maar daarom zijn we wel gekozen door de kiezer.
• Dat we als Doe Mee! overal goed zijn vertegenwoordigd als er wat binnen de gemeente georganiseerd wordt. Als grote fractie is dat wat makkelijker, maar iedereen is betrokken en aanwezig als dat nodig is. Mooi om te zien!
• Dat de fractie van Doe Mee! meestal als laatste vertrekt na vergaderingen (3e helft). Gezelligheid is heel belangrijk voor ons en dat stralen we zeker uit!
• Het was voor mij ontzettend spannend hoe ik het werk als raadslid zou ervaren, maar u bent nog niet van mij af. Ik vind het leuk en inspirerend en heb er zin in om me komende jaren met volle overtuiging in te zetten voor Doe Mee!