Files in de Alblasserwaard

Door: Mario de Lijster

Met steeds meer zonnepanelen, de bestaande molens bij Giessenburg en een mogelijk nieuwe molen tussen Hoogblokland en Gorinchem slaan we langzaam maar zeker de weg in naar een meer duurzame toekomst. Maar met die duurzaamheid lijkt de betrouwbaarheid van het stroomnet af te nemen. Op een zonnige dag schakelen onze zonnepanelen uit omdat ze anders te veel stroom opwekken, terwijl tegelijkertijd bedrijven hun bestaande aansluiting niet kunnen uitbreiden omdat er “te weinig capaciteit is”. Te veel aanbod of te veel vraag naar stroom, het elektriciteitsnet heeft het moeilijk. Het leidt aan “netcongestie”. Gelukkig biedt onze waard mogelijkheden om dat op te lossen. Ook zonder mega grote windmolens langs de N214.

Netcongestie: Waarom het een groot probleem is

Zoals de A15 en A27 in de spits altijd vol staan met files, zo is het elektriciteitsnet momenteel vaak volbelast in de piekuren. Er is simpelweg een tekort aan capaciteit om al die opgewekte energie te vervoeren en te gebruiken op het moment dat het wordt geproduceerd. Dat is zonde, want zo kan het gebeuren dat jouw duurzame energie niet gebruikt kan worden, puur en alleen omdat het net het niet aankan. En daar komt het probleem: met alleen zonnepanelen komt er overdag een piek in de opwekking en wordt de energie weinig gebruikt. En ’s avonds en ‘s nachts is er geen zon, maar willen we wel elektrisch koken, verwarmen en steeds vaker de elektrische auto opladen. Dus moeten we ook ‘’s avonds en ’s nachts energie opwekken, bijvoorbeeld met wind.
Grote windmolens vergen enorme kabels om de stroom van de windparken naar het hoogspanningsnet te krijgen (via verdeelstations bij Arkel of Oud Alblas) en vandaar de rest van de regio in of, als laagspanning, terug naar de woningen. Ook die (hoogspannings)kabels zijn nog niet klaar om de groei in stroomverbruik aan te kunnen. Het resultaat de komende jaren? Je raadt het al: opstopping!

Zonnepanelen en kleine windmolens: het gouden duo?

Dus, wat is dan een oplossing die binnen enkele jaren gerealiseerd kan worden en past in de omgeving? Dat zou wel eens zonne-energie in combinatie met kleine windmolens kunnen zijn. Samen kunnen ze netcongestie verminderen door slimme, flexibele energieopwekking.

1. Dag en nacht verschil: Zonnepanelen werken natuurlijk overdag, afhankelijk van hoeveel zon er is. In de Alblasserwaard zijn de zomers vaak zonnig, dat betekent dat er dan meer dan genoeg zonne-energie wordt opgewekt. Kleine windmolens vullen dit perfect aan, omdat de wind ook ’s avonds en ’s nachts waait. Zo heb je spreiding van de energieopwekking over de dag en de nacht. En laad je je auto ’s avonds gewoon “groen” op vanuit de wind.
2. Spreiding over kleine locaties: In tegenstelling tot de grote, industriële windmolens die het landschap domineren, kunnen kleine windmolens verspreid worden over de hele regio, liefst zonder al te veel op te vallen. En kunnen hun stroom kwijt aan de directe omgeving, een bedrijf, industrieterrein of dorp. Dit zorgt ervoor dat de stroomopwekking lokaal blijft, waardoor er minder transport over lange afstanden nodig is.
3. Minder afhankelijkheid van grootschalige infrastructuur: Grote windparken en zonneparken vereisen forse aanpassingen aan het elektriciteitsnet. Zonnepanelen op daken van huizen, boerderijen en bedrijfsgebouwen kunnen in combinatie met kleine windmolens het netwerk ontlasten. Daardoor zijn de er minder investeringen nodig om het net te verstevigen. En het gaat nog sneller ook. Met name in de Alblasserwaard, waar er relatief veel ruimte is voor kleine opwekkers, is dit een aantrekkelijke optie.

Zonnepanelen en kleine windmolens kunnen samen een oplossing bieden voor het congestieprobleem in de Alblasserwaard.

De rol van de overheid

Dit klinkt natuurlijk mooi, maar hoe maken we dit haalbaar? Om zonne-energie en kleine windmolens succesvol te combineren, zijn slimme subsidieprogramma’s en
beleidsplannen nodig.

In 2023 hebben we daarom het beleid voor de inzet van kleine windmolens in 2023 vastgesteld. In 2024 hebben we het college opgeroepen om te onderzoeken of we binnen dit beleid met de inzet van deze kleine molens, in combinatie met zonnestroom, in de behoefte kunnen voorzien. Want dan wordt duurzame energie slimmer en effectiever benut, zonder grote windmolens en zonder dat het hele netwerk hoeft te worden aangepast.
Daarnaast zijn we als inwoners en bedrijven in Molenlanden best goed bezig met hernieuwbare energie. We zijn er nog lang niet, maar we gaan de goede richting op.

Wat als het te hard waait of te zonnig is?

Een terecht punt, want te veel zon of wind kan voor problemen zorgen; de zonnepanelen schakelen nog sneller af op een zonnige dag. Hier komt batterijopslag om de hoek kijken, waarbij de energie tijdelijk wordt opgeslagen om later te gebruiken. Dit kan met kleine batterijen voor huizen en bedrijven, of op iets grotere schaal binnen een dorp of wijk. Ook zijn er inmiddels slimme apps en energiecontracten die op basis van weersvoorspellingen met batterijopslag kunnen bijsturen om een optimale balans te behouden.

Alleen ga je sneller, samen kom je verder
Zonnepanelen en kleine windmolens zouden dus samen een oplossing kunnen bieden voor het congestieprobleem in de Alblasserwaard. Door de combinatie van dag en nachtopwekking, lokale spreiding en minimale netbelasting bieden ze de benodigde balans voor duurzame energieproductie zonder ons netwerk over de grenzen te belasten.

Door slim in te zetten op kleine, flexibele energie-opwekkers, kan onze gemeente als een voorbeeld dienen van hoe je met minder impact op de omgeving en minder druk op het net tóch groene ambities waar kunt maken.

 

Het mantelzorgcompliment moet blijven!

Door: Erik de Jong

(9 november 2024) Vanmiddag ben ik naar het Noorderhuis geweest in het kader van de week van de mantelzorg. Een goede opkomst, met informatie kraampjes en een mooie voorstelling gespeeld door toneelgroep Gorinchem. Het was een mooie voorstelling met een lach en een traan. Voor velen was het zeer herkenbaar. Het is natuurlijk fijn om mantelzorger te kunnen zijn voor familie, vrienden of je buurtgenoot, maar dit toneelstuk liet ook goed zien dat mantelzorger zijn niet altijd gemakkelijk is. Het heeft veel impact op je persoonlijke leven dat ook gewoon doorgaat. Daarom is het belangrijk om te weten dat een mantelzorger ondersteuning kan krijgen bij de stichting Welzijn Molenlanden.Mantelzorg is essentieel voor onze samenleving en zorgsysteem en daarom zijn wij als Doe mee! tegen het afschaffen van het mantelzorgcompliment!

Tijdens het posten van bovenstaand bericht op facebook was het college nog van plan in de begroting van 2025 te bezuinigingen op de mantelzorg (€83.000) en daarmee ook het mantelzorgcompliment af te schaffen. Het mantelzorgcompliment is een klein bedrag als dank voor de zorg van een naaste of bekende.

In de commissievergadering heeft Bob Brokking al laten weten dat wij als Doe mee! niet blij zijn met de voorgenomen bezuinigingen. Gelukkig dachten andere fracties er ook zo over en is op initiatief van de ChristenUnie het volgende amendement ingediend mede namens Doe mee! en Progressief Molenlanden:

De begroting 2025 gewijzigd vast te stellen met de volgende wijziging: A: De op pagina 122 vermelde besparing “Waardering mantelzorg beperken” laten vervallen (€83.000 structureel)

Door oplettendheid van de ChristenUnie hebben we zelfs het college geholpen door een stelpost op te nemen voor het te laag geraamde volumeacress in de septembercirculaire 2024 (€98.000 structureel)

In normaal Nederlands: Er was ergens anders in 2024 nog  een potje geld over dat we nu kunnen inzetten voor het behoud van o.a. het mantelzorg compliment.

Een mooi stukje politiek dat laat zien dat je ook in samenwerking met de oppositie tot mooie resultaten kunt komen! Ook CDA en SGP steunde het amendement. Alleen VVD was tegen, ook dat is democratie, maar begrijpen doe ik niet!

 

 

Deelauto’s zijn niet de (volledige) oplossing

Naomi licht de mobiliteitsvisie toe

Namens Doe Mee Molenlanden wil ik onze visie op de Mobiliteitsvisie Molenlanden 2040 delen. Tijdens de vergadering van 22 oktober 2024 is deze visie vastgesteld, waarmee we richtinggevende keuzes maken voor een toekomstbestendig mobiliteitsbeleid. Wij hopen met die beleid onze leefbaarheid, bereikbaarheid en duurzaamheid te blijven verbeteren.

Samenhang met andere programma’s

De Mobiliteitsvisie biedt een kans om mobiliteit integraal te benaderen. Door deze visie nauwer te verbinden met het Omgevingsprogramma en de Toekomstvisie 2050 kunnen we beter anticiperen op toekomstige uitdagingen. Dit vraagt om een flexibele aanpak waarbij mobiliteit niet alleen wordt gezien als een middel, maar ook als sturend element bij ruimtelijke keuzes.

Deelauto’s als oplossing, maar niet voldoende

Hoewel deelauto’s bijdragen aan het verminderen van parkeerdruk en het verbeteren van de leefbaarheid in onze kernen, lossen ze niet alle mobiliteitsproblemen op. Een aanzienlijke groep inwoners blijft afhankelijk van goed openbaar vervoer, zoals studenten, ouderen en asielzoekers. Het is essentieel dat we ook deze groep centraal stellen in ons beleid.

Kansen in openbaar vervoer

Een aantrekkelijk en betrouwbaar openbaar vervoernetwerk is onmisbaar voor onze gemeente. De regio heeft al stappen gezet met hoogwaardige OV-lijnen (HOV), maar verdere verbetering is nodig. Wij vragen het college om in het uitvoeringsprogramma prioriteit te geven aan:

  • Verhoging van OV-frequenties.
  • Samenwerking met provincie en vervoerders.
  • Ontwikkeling van mobiliteits-hubs om overstappen te vergemakkelijken.

Een aanzienlijke groep inwoners blijft afhankelijk van goed openbaar vervoer

Verkeersveiligheid in linten en kernen

De verkeersveiligheid in onze smalle linten en kernen blijft een punt van zorg. We steunen maatregelen zoals 30 km/u-zones en eenrichtingsverkeer, zoals besloten op 4 juli 2023. Tegelijkertijd benadrukken wij het belang van participatie: inwoners en lokale belanghebbenden moeten actief betrokken worden bij de uitwerking van plannen.

De Mobiliteitsvisie 2040 zou een sterke basis kunnen zijn voor een toekomstbestendige gemeente. Wij riepen het college in de vergadering op om aan de slag te gaan met de ambities in het uitvoeringsprogramma, waarbij samenwerking met inwoners en stakeholders centraal staat. Alleen samen kunnen we zorgen voor veilige, duurzame en toegankelijke mobiliteit in Molenlanden.

 

Dit bericht is eerder gepubliceerd in de Lees mee!, het clubblad van Doe mee!  Lees de hele Lees mee!

De gemeente is in dienst van de samenleving en niet andersom

Het is alweer een tijdje geleden, maar de algemene beschouwingen van fractievoorzitter Joke van der Graaf geven een goed beeld van waar Doe mee! anno 2024-2025 staat.

Beste voorzitter! Namens Doe mee! mag ik het woord voeren. Ik start met een korte inleiding. We bepreken vandaag de kadernota 2025 Nieuwe stijl, beter vertaald als kadernota op hoofdlijnen. Anders dan we gewend zijn, dit keer minder op detail maar meer over ontwikkelingen op hoofdlijnen.

Wij zijn Molenlanden

Doe mee! hecht eraan te blijven benoemen dat wij geloven in de kracht van de lokale kennis van inwoners, verenigingen, bedrijven en instellingen in onze gemeente. Dat we samen blijven werken aan een gemeente waarin we niet snel accepteren dat iets niet kan, niet mag, niet in onze handen ligt of eenmaal zo is. Wij staan voor een lokale overheid die alle belangen afweegt en keuzes bepaalt op basis van die afweging. Dit alles vanuit de overtuiging dat veel mogelijk is door het bundelen van krachten en door een politiek van aanpakken. De afgelopen periode hebben we gezien dat wij, Molenlanders in staat zijn samen beweging aan te brengen in dossiers die op ons pad komen, wij tonen lef door ze op te pakken en schromen niet naar Den Haag te gaan om op te komen voor de belangen van onze inwoners, ondernemers en instellingen.
Wij kunnen het niet genoeg zeggen – TROTS – te zijn op onze mooie dorpen en ene stad en hoe wij als samenleving met elkaar omgaan en de kunst verstaan elkaar te helpen, ook als het niet vanzelfsprekend gaat.

Complimenten aan het college en haar medewerkers, ondanks wisselingen en krapte op de arbeidsmarkt gaat alles gewoon door. Niet alles gaat vanzelf dat moge duidelijk zijn maar complexe onderwerpen over windmolens, vluchtelingen, VAB beleid en de Toekomstvisie komen zonder kleerscheren verder tot besluitvorming, dat mag best uniek genoemd worden. Doe mee! wil dan ook dank uitspreken voor de manier waarop wij in deze raad met elkaar samenwerken. Onze gezamenlijke inzet, het wederzijds respect en de constructieve dialogen die wij voeren zijn van onschatbare waarde voor onze gemeenschap.

Doe mee! wil dan dank uitspreken voor de manier waarop wij in deze raad met elkaar samenwerken. Onze gezamenlijke inzet, het wederzijds respect en de constructieve dialogen die wij voeren zijn van onschatbare waarde

Communicatie

En niet álles gaat goed, communicatie blijkt toch een ondergeschoven kindje te blijven als wij daar nu geen focus op aanbrengen.

Goede communicatie is de sleutel tot het verbeteren van onze dienstverlening, het bevorderen van een open, transparante overheid en het voorkomen van polarisatie. Doe mee! heeft vorig jaar tijdens de algemene beschouwingen al een pleidooi gehouden voor betere communicatie, maar nog steeds blijven de klachten zich herhalen over de lange wachttijden, teveel doorverwijzingen en steeds wisselende zaakwaarnemers. En met een 5,9 op “waarstaatjegemeente.nl” kun je niet anders concluderen dat hier inzet gevraagd wordt ter verbetering. De gemeente is in dienst van de samenleving en niet andersom.

Met een weerstandsvermogen van 65%, een reserve van 38 miljoen en een rapportcijfer 10 ziet Doe mee! voldoende kansen voor doorontwikkeling voor een Mooier Molenlanden

Financiële uitdaging met een kritische noot

De komende jaar staan wij voor de uitdaging van een sluitende begroting. Het dilemma van enerzijds incidentele overschotten en anderzijds verhoging van kosten en minder bijdrage vanuit het Rijk. De vraag hoe wij onze ambities waar kunnen blijven maken wordt dan ook een uitdaging. Onderwijshuisvesting vraagt een forse duit in de begroting de komende jaren. Maar laten wij ons niet bang maken, Molenlanden is financieel zeer gezond. Met een weerstandsvermogen van 65% roepen wij op alles in perspectief te blijven zien en ons niet verliezen in angst voor de toekomst die zoals het zich aandient minder ruimhartig is. Met een reserve van 38 miljoen en een rapportcijfer 10 ziet Doe mee! voldoende kansen voor doorontwikkeling voor een Mooier Molenlanden.

In dit kader citeer ik een alinea uit het coalitieprogramma: Molenlanden kiest als uitgangspunt dat haar begroting gezond en sluitend is, met een gezonde buffer om risico’s op te kunnen vangen en lastenverzwaring is in principe niet hoger dan de inflatie, dat vraagt om keuzes en die zoeken wij ook. Een van onze uitgangspunten is dat nieuwe taken vanuit de overheid ook van een passend budget worden voorzien.
Aangezien we jaar op jaar incidentele meevallers hebben zou het goed zijn deze een plek te geven in de begroting.

Dat de kosten blijven stijgen tegen een verwacht lagere rijksbijdrage onderkennen wij, daar loopt Doe mee! ook zeker niet voor weg. We onderschrijven daarom de uitgangspunten over de begroting en meerjarenraming, maar wij kunnen ons niet vinden verhoging van OZB. Dat is niet zoals we dit afgesproken hebben dat betreft alleen inflatoir.

Het kan niet zo zijn dat we onze zwembaden en gemeentelijke voorzieningen op moeten geven en er geen geld voor lokale ambities overblijft, omdat de overheid tekort schiet.

Van een betrouwbare overheid verwacht je dat uitvoering van wettelijke taken gecompenseerd worden, denk aan de oplopende kosten voor jeugdzorg, veiligheid en de milieudienst. Als er geen extra geld beschikbaar komt vanuit de overheid zullen we fundamentele keuzes moeten maken, wetende dat dit niet populair is. Jeugdzorg vraagt om “anders kijken”, waar kan meer ingezet worden op preventie en wat moet echt geregeld worden via dure geïndiceerde hulp? Kunnen we bij de huisartsen ook praktijkondersteuners Jeugd gaan plaatsen? Is de gemeente overal van of kunnen we samen met scholen, jeugd-maatschappelijk werk en huisartsen tot goedkopere oplossingen komen? Zo maar een aantal suggesties. Voor Doe mee! kan het niet zo zijn dat we uiteindelijk onze zwembaden en gemeentelijke voorzieningen op moeten geven en er geen geld voor lokale ambities overblijft omdat de overheid tekort schiet.

Ook binnen de organisatie vragen wij u kritisch te kijken, u vraagt extra personeel, maar waarom? Een organisatie in beweging behoeft niet altijd meer personeel, maar vraagt juist om “anders kijken” én “in plaats van”! Bijvoorbeeld inhuur vervangen voor vast personeel of juist minder vanwege digitalisering? Kortom, ik mis het “anders organiseren” in dit stuk, niet alleen vanuit de vraag maar ook door meer digitalisering.

De voorgestelde bezuinigingen

Hier vinden we elkaar als het om de gemeenschappelijke regelingen gaat, dit vraagt een gezamenlijke aanpak met alle deelnemende gemeenten. Wij verwachten hier geen kaasschaaf methode, maar meer hervormingen die structureel een oplossing bieden.
Daarnaast is het goed om te kijken of de kosten van de WMO omlaag kunnen. Deze voorzieningen moeten haalbaar en betaalbaar blijven voor degene die het hardst nodig hebben. Niet alleen vanwege de financiën, maar ook omdat er geen zorgmedewerkers te vinden zijn. Goed om dit tegen het licht te houden en te kijken of het mogelijk is of een eigen bijdrage kan worden ingevoerd of een pool voor voorzieningen die mensen maar weinig gebruiken, denk aan scootmobiels of een project starten met ergotherapeuten om mensen te leren wat ze kunnen. Juist meer zelf blijven doen, bevordert vitaliteit en zelfredzaamheid.’

Bezuinigen op openbaar groen is geen goed idee. Klimaatadaptatie en hittestress zijn daar niet bij gebaat en trekt een wissel op de leefbaarheid.

Maar bezuinigen op openbaar groen is geen goed idee. Klimaatadaptatie en hittestress zijn daar niet bij gebaat en trekt een wissel op de leefbaarheid.

Naast bezuinigen zien we zeker een kans om meer inkomsten binnen te halen. Toeristenbelasting ligt in Molenlanden onder het gemiddelde, het is nu 1.44, landelijk ligt het op 2.30 euro, daar kunnen wij mooi in meegaan. 55 ct erbij geeft een extra inkomen van ongeveer 80 K, dit is dan het wisselgeld om meer groen aan te kunnen leggen.

Het zal geen nieuws zijn dat wij tegen het afschaffen van OZB subsidie zijn en het voornemen op verhoging BTW. Deze subsidie is in 2020 ingevoerd en stelt verenigingen met eigen onroerend goed in staat tegemoet te komen in de kosten, waardoor sporten voor sommige inwoners minder vanzelfsprekend wordt én minder leden minder inkomsten.
Verder zien wij nog een mogelijkheid tot besparing als het gaat over de vele onderzoeken die de gemeente uit laat voeren door externe bureaus. Wij vragen ons af of dit altijd meerwaarde heeft om tot goede besluitvorming te komen. Wat kan de organisatie zelf en is het altijd nodig? Wij hebben voldoende kwaliteit in huis of voelen wij hier te veel verantwoordelijkheid?

Wij zijn Molenlanden, blijven ambitieus en bouwen voort op wat wij al doen en gezegd hebben!

En verder….

Wij zijn Molenlanden, blijven ambitieus en bouwen voort op wat wij al doen en gezegd hebben!

Zo hebben wij afspraken gemaakt over doorontwikkeling Kinderdijk en vernieuwing van schoolgebouwen voor de komende 1520 jaar. Doe mee! ziet toekomst in de brede scholen die multifunctioneel ingezet gaan worden. Wel met de opmerking “niet ten koste van alles” maar alle vertrouwen dat we er uitkomen wellicht door meer fasering aan te brengen en creatieve samenwerking met schoolbesturen of andere stakeholders.

 

Dit bericht is eerder gepubliceerd in de Lees mee!, het clubblad van Doe mee!  Lees de hele Lees mee!

Ben je goed voorbereid op een ramp of crisis?

Door: Wilma de Moel

In 2024 kregen we het risicoprofiel voor de komende 4 jaren van de veiligheidsregio Zuid-Holland Zuid op de vergadertafel. Eén van de onderwerpen in de gemeenteraad, die we in de regio hebben belegd en waarvan we nauwelijks invloed hebben op de inhoud. Ten eerste is de Veilgheidsregio een sterk blok, omdat we met 10 gemeentes vertegenwoordigd zijn en ten tweede hebben we het bestuur gemandateerd via de portefeuillehouder burgemeester Theo Segers.

De discussie in de gemeenteraad ging onder andere over de mate, waarin de inwoners zijn voorbereid op de risico’s op escalatie van alles wat er in de wereld om ons heen kan gebeuren. Kans op bijvoorbeeld langdurige stroomuitval, een epidemische ziekte als Covid, een overstroming en oorlogsgeweld. Wie weet wat we moeten doen met een NL-alert? Hoe zit het met het evacuatieplan van de gemeente Molenlanden en wie heeft er een noodpakket in huis? Na de oproep van NAVO-topman Rutte gingen de noodpakketten als zoete broodjes onder de kerstboom. Het evacuatieplan van gemeente Molenlanden ligt nog veilig ergens in een la.

Tijd van ‘Gaat u maar rustig slapen’ is voorbij.

Zijn we voorbereid op al die risico’s? Hoe weerbaar zijn we als de stroom een halve dag uitvalt? Burgemeester Theo Segers zei terecht, dat de tijd, dat hij tegen de inwoners van Molenlanden kon zeggen “Gaat u maar rustig slapen” voorbij is. Niet om je bang te maken, maar om ons allemaal bewust te maken, dat we nog best een tandje op kunnen opschalen als het gaat om zelfredzaamheid. Inclusief mezelf.

Die zelfredzaamheid geldt voor alles. Kijk eerst wat je zelf kunt doen, voordat je naar een ander wijst. De verzorgingsstaat heeft ons te veel in de watten gelegd. En als we onszelf kunnen redden, dan kunnen we ook om ons heen kijken of er iemand is, die dat niet op eigen benen kan. Het is soms een klein gebaar, dat ons dichter bij elkaar kan brengen.

Een mooie nieuwjaarsgedachte en ik wens, dat er in 2025 meer aandacht komt voor de bewustwording van die zelfredzaamheid. Dat zorgt dat we voorbereid zijn op de risico’s. In de uitvoering wens ik, dat de lokale brandweer in de toekomst de taken van binnenlandse veiligheid krijgt om in te springen als het écht moet. Niet alleen om de zandzakken tegen de dijk te leggen, maar ook om de communicatiecentra dichtbij huis in te richten en als het moet te evacueren.

Met die gedachte kan ik toch rustig gaan slapen.

Ben je goed voorbereid op een ramp of crisis?

Lees hier wat je zelf kunt doen De evacuatieplannen van de gemeente Molenlanden?

De sirenes van NL alert (het luchtalarm)

Dit bericht is eerder gepubliceerd in de Lees mee!, het clubblad van Doe mee!  Lees de hele Lees mee!

Dilemma’s: Windmolens in Schelluinen, asielzoekers in Hoornaar en arbeidsmigranten in Arkel

Door: Bob Brokking

Ter inleiding op mijn onderstaande bijdrage.
Zoals ik in het filmpje ‘Raadslid in beeld’ aangeef, vind ik keuzes maken een van de moeilijkste aspecten van het raadslid zijn. Bij het zoeken naar een antwoorden houd ik vast aan twee belangrijke voornemens die ik bij mijn aantreden als raadslid heb geuit.

Ten eerste streef ik naar open communicatie met onze inwoners.
Het college en de raad ontwikkelen vaak een interne dynamiek waarbij na zorgvuldige afweging van voor en tegen een besluit wordt genomen. Dit besluit wordt vervolgens gecommuniceerd zonder volledige toelichting, waarbij de nadelen vaak niet genoemd worden. Dit leidt er soms toe dat betrokken inwoners de discussie opnieuw willen voeren of zich zelfs verzetten.
Ten tweede streef ik naar een adequate onderbouwing van besluiten. Dit betekent dat relevante, actuele informatie wordt gebruikt om besluiten te nemen. Het gaat niet om eindeloze onderzoeken, maar om voldoende onderbouwing zodat we inwoners kunnen uitleggen waarop een besluit is gebaseerd.
Het is daarbij van essentieel belang dat we transparant en duidelijk zijn in onze communicatie en dat we besluiten goed onderbouwen. Alleen zo kunnen we het vertrouwen van onze inwoners behouden en samen werken aan een rechtvaardige oplossing.
Lukt het bij het zoeken naar antwoorden of maken van keuzes altijd om mijn voornemen tot open communiceren vol te houden? Open communicatie in de betekenis van informatie vrijelijk delen en ruimte geven voor feedback en discussie.
Dat blijkt niet altijd eenvoudig bij het zoeken naar antwoorden of het maken van keuzes. Je stuit daarbij soms op dilemma’s.

Schelluinen-west II

Een voorbeeld daarvan is de uitbreiding van Bedrijventerrein Schelluinen-west II. Naast werkgelegenheid, geeft de uitbreiding onevenredig veel verkeershinder op de wegen rond Schelluinen. Fietsers en voetgangers moeten extra alert zijn bij het oversteken. De luchtkwaliteit, waarvan uit onderzoek blijkt dat deze de kwaliteit heeft van een stedelijk gebied, wordt verder verslechterd.

Uitbreiding Scheluinen-west geeft onevenredig veel verkeershinder. Fietsers en voetgangers moeten extra alert. Luchtkwaliteit wordt verder verslechterd.

Toch is besloten om het bedrijventerrein uit te breiden. Als je heel Molenlanden in beschouwing neemt is dat namelijk de meest logische plek voor een uitbreiding. Logisch, maar voor mij tegelijkertijd lastig, omdat ik weet wat er in de 35 jaar dat ik in Schelluinen woon allemaal naar binnen is geschoven. Waarbij geen enkele sprake is van toegevoegde waarde aan de woonomgeving.
Dit dreigt nu weer te gebeuren. Als ik het ‘Haalbaarheidsonderzoek kleine en middelgrote windturbines’ lees. Dat is een onderzoek naar alternatieven voor grote windturbines. Hiervoor zijn zeven bedrijventerreinen binnen Molenlanden bekeken. Bij de standaardwaarde kunnen 5 van de 14 windturbines op Schelluinen-west worden geplaatst. Bij toepassing van de grenswaarden zijn dat er 9 van de 28.

Het is begrijpelijk dat de ondernemers op het bedrijventerrein Schelluinen-west positief zijn en graag meewerken aan een verdere realisatie, maar geldt dat ook voor de inwoners van Schelluinen? Zij hebben geen voordeel bij plaatsing van de turbines op het bedrijventerrein, omdat de opgewekte stroom ‘achter de meter’ blijft. Dat betekent dat de opgewekte stroom direct verbruikt wordt bij de bedrijven en niet op het stroomnet komt.

De bouw van 41 woningen in Hoornaar stond gepland, maar door vertraging werd de koers gewijzigd naar tijdelijke opvang van minderjarige vreemdelingen met een duur van 5 tot 10 jaar.

Vreemdelingen in Hoornaar

Een actueler dilemma is de opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV) in het voormalig gemeentehuis in Hoornaar. Een locatie waar eerder dit jaar de bouw van 41 woningen stond gepland, maar door een vertraging buiten de invloedsfeer van de gemeente zou de start ongeveer twee jaar later plaatsvinden. Daarom werd de koers gewijzigd naar tijdelijke opvang van AMV met een duur van 5 tot 10 jaar.
Wat nu te doen als betrouwbare lokale overheid?

Je belofte gestand doen aan de inwoners over nieuwbouw of de opdracht uitvoeren van een hogere overheid om mensen op te nemen die pech hebben en in minder gelukkige omstandigheden verkeren?

68 arbeidsmigranten in Arkel leidt tot zorgen bij inwoners en bij collega-ondernemers, terwijl de laatstgenoemden toch als geen ander zouden moeten weten waarom arbeidsmigranten nodig zijn.

Toegegeven, het ene dilemma is lastiger dan het andere. Er zijn nog een aantal vragen niet of onvoldoende beantwoord. Vragen die op korte termijn moeten worden beantwoord. Dan volgt een definitief standpunt van Doe Mee!, waarin ook de suggesties van de inwoners van Hoornaar zullen worden meegenomen.
Als lezer blijf je vermoedelijk met een onbevredigend gevoel achter, nieuwsgierig naar het verdere verloop. Een cliffhanger, zoals dat ook wel wordt genoemd.

Arbeidsmigranten in Arkel

Het laatste voorbeeld van een dilemma betreft de huisvesting van arbeidsmigranten op het bedrijventerrein Vlietskade in Arkel.
Op dat bedrijventerrein, met de bestemming wonen en werken, heeft een detacheringsbedrijf een hal gekocht. Zij wil deze hal vervangen door twee gebouwen met in totaal 85 units voor huisvesting van evenzoveel arbeidsmigranten. Er wordt uitgegaan van een bezettingsgraad van 80%, dus 68 arbeidsmigranten.
Op het bedrijventerrein wonen 135 mensen (eind 2023). Er is dus sprake van een zeer forse toename van het aantal inwoners. Is dat wenselijk en wat betekent dat voor de Vlietskade? Dit leidt tot zorgen bij inwoners en bij collega-ondernemers, terwijl de laatstgenoemden toch als geen ander zouden moeten weten waarom arbeidsmigranten nodig zijn.
Het detacheringsbedrijf is bij de participatie avond zorgvuldig te werk gegaan, maar is het daarmee een goed plan op de juiste locatie?
Wie het weet mag het zeggen.

Open communicatie

Deze voorbeelden illustreren waarom open communicatie soms lastig is. Er blijven vragen onbeantwoord, er zijn regels en afspraken en er is noodzaak. Binnen Doe mee! streven we naar een samenleving die steun biedt en ruimte geeft aan wie het nodig heeft, zonder de belangen van de huidige inwoners uit het oog te verliezen. Alleen door samen te werken en begrip te tonen voor elkaars standpunten, kunnen we tot een oplossing komen die recht doet aan iedereen.

 

Dit bericht is eerder gepubliceerd in de Lees mee!, het clubblad van Doe mee!  Lees de hele Lees mee!

De omgevingsvisie. Ruud legt het uit.

Door: Ruud van Rijn

In de raadsvergadering van oktober 2024 stelden we als raad de omgevingsvisie vast. Wat houdt dit en wat kan Doe mee! bijdragen aan deze visie, maar vooral aan de uitwerking. Ruud van Rijn legt uit.

De omgevingsvisie gaat over de inrichting van onze fysieke leefomgeving. We kijken vooruit, met als stip op de horizon het jaar 2040.
De omgevingsvisie is, onder de Omgevingswet, een verplicht instrument voor het Rijk, provincies en gemeenten

Hoe werkt deze omgevingsvisie door?

Zoals benoemd leggen we in de omgevingsvisie de ambities en beleidsdoelen voor de fysieke leefomgeving vast voor de lange termijn. Om deze beleidsdoelen na te streven en te realiseren zijn andere instrumenten nodig. Een deel van deze instrumenten valt onder de Omgevingswet. De Omgevingswet kent vier kerninstrumenten waarmee gemeenten kunnen werken:
• Omgevingsvisie: het integrale gemeentelijke beleid voor de inrichting van de fysieke leefomgeving;
• Omgevingsprogramma: de meer concrete uitwerking van het beleid (per thema of gebied);
• Omgevingsplan: de (juridische) regels voor de fysieke leefomgeving;
• Omgevingsvergunningen: toestemming voor activiteiten (zoals bouwen).

Programma’s

Een nieuw instrument in de Omgevingswet is het programma. Een programma is een verdere uitwerking van de ambities van de omgevingsvisie. Programma’s kunnen thematisch en gebiedsgericht worden opgepakt. Een programma geeft aan wat de keuzes, die met de omgevingsvisie zijn gemaakt, concreet betekenen voor een bepaald gebied of kern.
Onder de Omgevingswet heeft elke gemeente één omgevingsplan voor haar grondgebied. Dit is het juridisch bindend plan voor elke inwoner van de gemeente.

Kwaliteiten en uitdagingen

Molenlanden kent veel unieke kwaliteiten. De kernkwaliteiten:
– Een innovatieve gemeente
– Kernen met een eigen karakter en een sterk gemeenschapsgevoel
– Een bloeiende ondernemerscultuur
– Open landelijk karakter van hoge kwaliteit
– Water als rode draad door onze geschiedenis en het landschap
– Cultuurhistorie, soms van (inter)nationale allure.

Molenlanden kent ook uitdagingen:
– Bodemdaling in ons veenweidegebied
– Klimaatverandering en drinkwatervoorziening
– Transitie van de sterke agrarische sector
– Grote opgaven rondom energie
– Bereikbaarheid, verkeersveiligheid, leefbaarheid en aanbod openbaar vervoer
– Veranderende demografische structuur
– Voldoende en passende woningen voor onze inwoners nu en in de toekomst

Ambities

Molenlanden kent ook zes ambities:
1. Levendige kernen met een eigen karakter
2. Een gezonde, inclusieve en samen redzame samenleving
3. Een vitaal en toekomst bestendig landelijk gebied: water en bodem sturend
4. Een optimaal ondernemersklimaat voor passende bedrijvigheid
5. Een klimaat robuuste, circulaire en energie neutrale gemeente
6. Een veilig en duurzaam bereikbare gemeente

Hoe ziet Molenlanden eruit in de toekomst? Best de moeite waard om daar met elkaar over van gedachten wisselen.

Tot zover de samenvatting van de visie. Deze is overigens in zijn geheel te lezen op de website van Molenlanden.

En als de visie is vastgesteld, wat dan??

De gemeente gaat dan aan de slag gaat met (gebiedsgerichte) programma’s. Hierin vertalen we de visie naar de specifieke gebieden. We denken daarbij aan het landelijk gebied, de kernen, bedrijventerreinen en Kinderdijk. Waar nodig/mogelijk stelt de gemeente thematische programma’s op. Hierbij denken we aan thema’s als mobiliteit, circulariteit, warmte en versnelling woningbouw.
Dan komen de vragen naar voren van: Wat vind jij en wat vinden wij belangrijk als we het raam uitkijken.
Hoe gaan wij als grootste partij om met de gebiedsontwikkeling van Molenlanden?

Wat vind jij en wat vinden wij belangrijk als we het raam
uitkijken?

In de toekomstvisie zijn we als raad gekomen tot een gezamenlijke visie. Een ieder deed een duit in het zakje of wat water in de wijn. Daarbij werd er voornamelijk voortgeborduurd op de ontwikkelingen die in de vorige eeuw zijn ontstaan. Dit houdt in b.v. alle voorzieningen in stand houden en proberen in elk dorp (plus die ene stad) te bouwen naar behoefte.
Prikkelend kunnen we vragen: Is dat wel de juiste keuze? Moeten we nu niet voorsorteren op de toekomst waarbij Molenlanden er anders uit komt te zien?

Moeten we bijvoorbeeld bouwen in de grotere kernen en voorzieningen centraliseren? In de nabije toekomst komt ook de vraag naar voren moeten we gaan bouwen in Bleskensgraaf West? Of is dat, gezien de kosten, een brug te ver?

Kortom stof tot nadenken waarbij het wellicht fijn zou zijn om daar met alle leden over na te denken. Tijdens de vorige ledenraadpleging ging het om nog een actuele vraag: waar plaatsen we wel of niet de windmolens? Echter bij de toekomstvisie en omgevingsvisie gaat het veel verder. Het bepaalt hoe Molenlanden eruit komt te zien in de toekomst.
Best de moeite waard om daar met elkaar gedachten over uit te wisselen.

 

Dit bericht is eerder gepubliceerd in de Lees mee!, het clubblad van Doe mee!  Lees de hele Lees mee!

Hoe lokaal ben jij?

Op zaterdag 21 september was het Doe mee! tegen op de 110e editie van de Fokveedag in Hoornaar.
Naast tijd voor een bakkie koffie en het persoonlijke gesprek met de fractieleden kon de lokale kennis getest met de Doe mee! quiz.
Onder de goede inzendingen werden 2 slagroomtaarten verloot. Winnaars waren Roos en Annemieke.
Van harte gefeliciteerd!

Mag het een beetje meer zijn, college!

Naomi Kok, met 27 jaar het jongste raadslid van Doe mee!, zit ook sinds de verkiezingen van vorig jaar in de gemeenteraad. Ze is onder andere woordvoerder voor cultuur.

Door Naomi Kok

Ik kan wel stellen dat ik uitkeek naar de vervolgstap van het cultuurbeleid. Maar de pret was van korte duur want het lezen van de kaderstelling was in enkele minuten gedaan. Dat is wat onze fractie betreft erg jammer, het stuk was kort en bondig, maar leek gericht op de historie en gaat voorbij aan het toekomstperspectief van cultuur Molenlanden.

Een kaderstelling die vooral gaat over cultuurhistorie en niet over cultuur ontwikkeling is gewoon niet compleet.

Ik neem jullie graag mee langs kaders die kijken naar de toekomst voor cultuur door middel van de 4 V’s, waarbij versterken de eerste is.

Vanuit de historische verenigingen is er veel input gegeven en dit zie je dan ook terug in verschillende pijlers. Complimenten dus voor het opnemen van hun visie en duidelijke positie in het culturele landschap. Op deze manier is er zekerheid en kunnen we dit deel cultuur zeker versterken

Maar terwijl er MET de historische verenigingen gesproken, wordt OVER de jeugd/ jongeren en educatie gesproken. Maar precies zoals ik het nu zeg, er wordt OVER de jongeren gesproken. Heel jammer om te zien dat de mening van de jeugd zelf nog niet terug te lezen is.

De jeugd heeft de toekomst, eigen cultuurvisie en hier is in Molenlanden nog een slag te slaan. Betrek de jeugd bij het proces en verbreed je horizon in de cultuur van nu en de behoefte voor de jongeren om hun identiteit te ontdekken hier in de polder, waar zij opgroeien, waar ze vandaan komen en zich kunnen ontplooien.

Jeugd en educatie
Cultuurontwikkeling en aandacht voor de jeugd ontbreekt nu nog in de kaderstelling. Die verbreding is nodig. De educatie speelt daar een verbindende rol in. Op jonge leeftijd je creativiteit ontwikkelen en de mogelijkheid krijgen om op een speelse manier in aanraking komen met verschillende kunsten zorgt voor een minder hoge drempel om kunst te accepteren en koesteren. Niet alleen de jeugd is gebaat bij lokale cultuur ook volwassenen kunnen door middel van cultuur beter aansluiting vinden op de maatschappij.

 

College! Vernieuw! Verbreed die horizon. Kijk eens verder dan de mooie gevels van de monumenten. Luister naar onze inwoners en vergeet onze jongeren niet.

 

En dan rest mij nog de laatste V en dat is vernieuwen het punt waar ik graag richting het college wil zeggen: VERNIEUW! Verbreed toch eens die horizon. Kijk eens verder dan de mooie gevels van de monumenten, de cultuur die onze voorouders ons hebben meegegeven. Luister (nu) naar onze inwoners en vergeet onze jongeren niet. Communiceer met ze, zij dromen nog graag over de toekomst en willen net zoals dat bij de historische verenigingen is gedaan hun wensen delen.

Dus versterk, verbreed, verbindt en vernieuw deze kaderstelling!
Laat Molenlanden dansen, zingen, schilderen, ontdekken en vernieuwen. Bewandel en bezoek niet alleen de historische groene polderwegen en monumenten, maar omarm de volgende generatie levende cultuur.

Een geweldige tijd buiten mijn comfortzone

Ze is iets langer dan een jaar gemeenteraadslid voor Doe mee!, maar ondertussen gepokt en gemazzeld in het werk: Anne Marie Mollema. Een terugblik op barbecue, kandidaatstelling, verkiezingscampagne en het uiteindelijke raadslidmaatschap. “Leuk, mooie nieuwe uitdaging, geen spijt van”

Door Anne Marie Mollema

In 2021 werd ik lid van Doe mee! Niet lang daarna had ik een afspraak met Joke. Dat was een leuk gesprek. Joke vroeg mij of ik mee wilde doen. Ik antwoordde dat ik wel wat wilde doen, maar nog moest nadenken over ‘het wat’ en dat ‘het wat‘ ook afhing in welke fase De Hoeken was. Mijn inspanningen voor De Hoeken kostten veel tijd en bovendien wilde ik niet dat ‘het wat’ niet goed zou uitpakken voor De Hoeken. Niet lang daarna ging ik naar de jaarlijkse Doe mee! barbecue, daar maakte ik kennis met andere doemee-ers en dat beviel goed.

De Hoeken leek per 1 januari 2022 klaar te zijn, ik was toe aan een nieuwe uitdaging, het thuisfront gaf instemming, dus niks stond mij in de weg om me kandidaat te stellen voor het raadslidmaatschap. Zogezegd, zo gedaan. Ik kwam op plek negen van de kandidatenlijst; een plek met een kans op een plekje in de raad.

Na de kandidaatstelling, kwam de verkiezingscampagne. En dan hangt ‘opeens’ je foto op A1 formaat in Hoornaar en Hoogblokland, worden er heel veel folders gedrukt met je hoofd erop, wordt er een filmpje van je gemaakt en sta je op de markt te flyeren. Allemaal best wel buiten mijn comfortzone, maar wat vond ik het een geweldige tijd!

Posters, flyers, filmpje. Allemaal best buiten mijn comfortzone, maar wat vond ik het een geweldige tijd!

De verkiezingen pakten goed uit; 8 zetels voor Doe mee! en voor mij persoonlijk wel 325 voorkeursstemmen. Dat betekende dat ik rechtstreeks in de nieuwe gemeenteraad kwam. En toen begon het pas echt.

SGP en ambtsgebed
Bij dat begin moest ik meteen een flinke hobbel nemen om in te zien dat een coalitie met daarin de SGP recht deed aan de verkiezingsuitslag en daarmee een juiste keuze was. Met het ambtsgebed, dat voorafgaand aan de raadsvergaderingen plaatsvindt – en dus officieel geen deel uitmaakt van de raadsvergadering, maar waar geen ontsnappen aan is – blijf ik moeite houden.

In een van de eerste fractievergaderingen werden de onderwerpen verdeeld onder de fractieleden. Mijn onderwerpen werden landschap, natuur en milieu en ook inclusie. Daar was ik blij mee, de biologie kwam weer -wel op een andere manier- terug in mijn leven.

Maidenspeech
Mijn maidenspeech ging echter over iets anders, namelijk over de omgevingswet. Bij de fractievergadering voorafgaand aan de commissievergadering deelde ik mijn zoektocht en worsteling met dit best wel ingewikkelde onderwerp. De fractie herkende mijn worsteling als nieuw raadslid en vond dat een groter publiek daar deelgenoot van gemaakt zou moeten worden. En zo ging mijn maidenspeech onverwachts hierover.

Is er nu al antwoord op de vraag “bijna een jaar raadslid, hoe bevalt dat?”. Bij het lezen van deze vraag realiseer ik me dat ik inderdaad al ruim een jaar raadslid ben. De tijd vliegt en als de tijd vliegt, dan heb je het naar je zin.
Ik zocht een nieuwe uitdaging, die heb ik gekregen. Ik heb veel geleerd, ik ben op plaatsen geweest waar ik anders nooit zou komen en ik heb veel nieuwe contacten opgedaan. Ik heb nagedacht en mijn inbreng kunnen geven over onderwerpen die dicht bij mij staan.

Ik heb een goed gevoel bij de sfeer in de raad, het vertrouwen en de steun vanuit de fractie en de onderlinge band die je met
elkaar krijgt.

Het was een intensief jaar; veel avonden van huis, veel leeswerk. Het was wel even zoeken naar de juiste balans. Maar gelukkig kan ik mij als ZZP’er zo druk maken als ik zelf wil en is het raadswerk daarom goed te combineren met thuis en vrijwilligerswerk.
Terugkijkend op mijn eerste jaar in de raad heb ik vooral een goed gevoel bij de sfeer in de raad, het vertrouwen en steun vanuit de fractie en de onderlinge band die je met elkaar krijgt. Voor mij persoonlijk was afgelopen jaar een verrijking en als je dan ook nog de feedback krijgt dat je bijdrage waardevol is, dan is het plaatje compleet.

Kortom: “Leuk, mooie nieuwe uitdaging, geen spijt van”.

Copyright 2018 | Doe Mee! Molenlanden |
Ga naar de bovenkant