Door: Bob Brokking

Ter inleiding op mijn onderstaande bijdrage.
Zoals ik in het filmpje ‘Raadslid in beeld’ aangeef, vind ik keuzes maken een van de moeilijkste aspecten van het raadslid zijn. Bij het zoeken naar een antwoorden houd ik vast aan twee belangrijke voornemens die ik bij mijn aantreden als raadslid heb geuit.

Ten eerste streef ik naar open communicatie met onze inwoners.
Het college en de raad ontwikkelen vaak een interne dynamiek waarbij na zorgvuldige afweging van voor en tegen een besluit wordt genomen. Dit besluit wordt vervolgens gecommuniceerd zonder volledige toelichting, waarbij de nadelen vaak niet genoemd worden. Dit leidt er soms toe dat betrokken inwoners de discussie opnieuw willen voeren of zich zelfs verzetten.
Ten tweede streef ik naar een adequate onderbouwing van besluiten. Dit betekent dat relevante, actuele informatie wordt gebruikt om besluiten te nemen. Het gaat niet om eindeloze onderzoeken, maar om voldoende onderbouwing zodat we inwoners kunnen uitleggen waarop een besluit is gebaseerd.
Het is daarbij van essentieel belang dat we transparant en duidelijk zijn in onze communicatie en dat we besluiten goed onderbouwen. Alleen zo kunnen we het vertrouwen van onze inwoners behouden en samen werken aan een rechtvaardige oplossing.
Lukt het bij het zoeken naar antwoorden of maken van keuzes altijd om mijn voornemen tot open communiceren vol te houden? Open communicatie in de betekenis van informatie vrijelijk delen en ruimte geven voor feedback en discussie.
Dat blijkt niet altijd eenvoudig bij het zoeken naar antwoorden of het maken van keuzes. Je stuit daarbij soms op dilemma’s.

Schelluinen-west II

Een voorbeeld daarvan is de uitbreiding van Bedrijventerrein Schelluinen-west II. Naast werkgelegenheid, geeft de uitbreiding onevenredig veel verkeershinder op de wegen rond Schelluinen. Fietsers en voetgangers moeten extra alert zijn bij het oversteken. De luchtkwaliteit, waarvan uit onderzoek blijkt dat deze de kwaliteit heeft van een stedelijk gebied, wordt verder verslechterd.

Uitbreiding Scheluinen-west geeft onevenredig veel verkeershinder. Fietsers en voetgangers moeten extra alert. Luchtkwaliteit wordt verder verslechterd.

Toch is besloten om het bedrijventerrein uit te breiden. Als je heel Molenlanden in beschouwing neemt is dat namelijk de meest logische plek voor een uitbreiding. Logisch, maar voor mij tegelijkertijd lastig, omdat ik weet wat er in de 35 jaar dat ik in Schelluinen woon allemaal naar binnen is geschoven. Waarbij geen enkele sprake is van toegevoegde waarde aan de woonomgeving.
Dit dreigt nu weer te gebeuren. Als ik het ‘Haalbaarheidsonderzoek kleine en middelgrote windturbines’ lees. Dat is een onderzoek naar alternatieven voor grote windturbines. Hiervoor zijn zeven bedrijventerreinen binnen Molenlanden bekeken. Bij de standaardwaarde kunnen 5 van de 14 windturbines op Schelluinen-west worden geplaatst. Bij toepassing van de grenswaarden zijn dat er 9 van de 28.

Het is begrijpelijk dat de ondernemers op het bedrijventerrein Schelluinen-west positief zijn en graag meewerken aan een verdere realisatie, maar geldt dat ook voor de inwoners van Schelluinen? Zij hebben geen voordeel bij plaatsing van de turbines op het bedrijventerrein, omdat de opgewekte stroom ‘achter de meter’ blijft. Dat betekent dat de opgewekte stroom direct verbruikt wordt bij de bedrijven en niet op het stroomnet komt.

De bouw van 41 woningen in Hoornaar stond gepland, maar door vertraging werd de koers gewijzigd naar tijdelijke opvang van minderjarige vreemdelingen met een duur van 5 tot 10 jaar.

Vreemdelingen in Hoornaar

Een actueler dilemma is de opvang van alleenstaande minderjarige vreemdelingen (AMV) in het voormalig gemeentehuis in Hoornaar. Een locatie waar eerder dit jaar de bouw van 41 woningen stond gepland, maar door een vertraging buiten de invloedsfeer van de gemeente zou de start ongeveer twee jaar later plaatsvinden. Daarom werd de koers gewijzigd naar tijdelijke opvang van AMV met een duur van 5 tot 10 jaar.
Wat nu te doen als betrouwbare lokale overheid?

Je belofte gestand doen aan de inwoners over nieuwbouw of de opdracht uitvoeren van een hogere overheid om mensen op te nemen die pech hebben en in minder gelukkige omstandigheden verkeren?

68 arbeidsmigranten in Arkel leidt tot zorgen bij inwoners en bij collega-ondernemers, terwijl de laatstgenoemden toch als geen ander zouden moeten weten waarom arbeidsmigranten nodig zijn.

Toegegeven, het ene dilemma is lastiger dan het andere. Er zijn nog een aantal vragen niet of onvoldoende beantwoord. Vragen die op korte termijn moeten worden beantwoord. Dan volgt een definitief standpunt van Doe Mee!, waarin ook de suggesties van de inwoners van Hoornaar zullen worden meegenomen.
Als lezer blijf je vermoedelijk met een onbevredigend gevoel achter, nieuwsgierig naar het verdere verloop. Een cliffhanger, zoals dat ook wel wordt genoemd.

Arbeidsmigranten in Arkel

Het laatste voorbeeld van een dilemma betreft de huisvesting van arbeidsmigranten op het bedrijventerrein Vlietskade in Arkel.
Op dat bedrijventerrein, met de bestemming wonen en werken, heeft een detacheringsbedrijf een hal gekocht. Zij wil deze hal vervangen door twee gebouwen met in totaal 85 units voor huisvesting van evenzoveel arbeidsmigranten. Er wordt uitgegaan van een bezettingsgraad van 80%, dus 68 arbeidsmigranten.
Op het bedrijventerrein wonen 135 mensen (eind 2023). Er is dus sprake van een zeer forse toename van het aantal inwoners. Is dat wenselijk en wat betekent dat voor de Vlietskade? Dit leidt tot zorgen bij inwoners en bij collega-ondernemers, terwijl de laatstgenoemden toch als geen ander zouden moeten weten waarom arbeidsmigranten nodig zijn.
Het detacheringsbedrijf is bij de participatie avond zorgvuldig te werk gegaan, maar is het daarmee een goed plan op de juiste locatie?
Wie het weet mag het zeggen.

Open communicatie

Deze voorbeelden illustreren waarom open communicatie soms lastig is. Er blijven vragen onbeantwoord, er zijn regels en afspraken en er is noodzaak. Binnen Doe mee! streven we naar een samenleving die steun biedt en ruimte geeft aan wie het nodig heeft, zonder de belangen van de huidige inwoners uit het oog te verliezen. Alleen door samen te werken en begrip te tonen voor elkaars standpunten, kunnen we tot een oplossing komen die recht doet aan iedereen.

 

Dit bericht is eerder gepubliceerd in de Lees mee!, het clubblad van Doe mee!  Lees de hele Lees mee!