“Als ik naar de fractie op afstand kijk, dan zie ik harmonie. Iedereen heeft zijn draai wel gevonden.”

De zaterdag van…

Beloofd is beloofd. We gaan weer verder met de interviews van de fractie en (bestuurs) leden van Doe mee! Vandaag een dubbelinterview met Cees en Trudy Heiden. Cees is algemeen bestuurslid van Doe mee!, maar Trudy was degene, die lid werd van Gemeentebelangen.

Steeds als ik bij Cees en Trudy over de drempel stap, dan komen er mooie herinneringen naar boven. Zij wonen namelijk in het huis van mijn opa en oma en de indeling is nog zoals toen………….

Hoe ziet jullie zaterdag eruit?

Cees: “Zaterdag, zaterdag? Het is hier elke dag zaterdag. Nou niet helemaal, want als het écht zaterdag is dan gaan we er eerst voor zitten. Voor de dikke zaterdagkrant en de puzzels. Dan moet ik opletten, dat ik de schapen vóór 12 uur brokjes voer, want anders wordt het rond 13 uur een gebler. Dan zakken we in middag naar de Albert Heijn in Giessenburg voor de boodschappen. De zaterdag is voor ons wel een vrije dag, want het is weekend. Dat geldt ook voor de zondag. Dan respecteren we alle rust. In de tijd dat ik werkte, was zaterdag de klusjesdag. Dat hoeft nu niet meer.”

Altijd drukke baan. Was er tijd voor hobby’s?

“In het verleden was ik voetballer en later ook coach en hoofdtrainer bij diverse Rotterdamse clubs.  Ik kon me toen niet voorstellen, dat ik dat nooit meer zou doen. Snel uit het werk naar de voetbal, Trudy heeft me daar altijd in gesteund.

Toen we in 1996 vanuit IJsselmonde  verhuisden, bedacht ik me dat ik niet eeuwig voetbaltrainer kon blijven. Ik kon nog een jaar bij tekenen, maar ik merkte dat ik veel hooi op de vork had in combinatie met het werk. Ik proefde, dat ik er niet mee door kon gaan. Ik heb het seizoen nog wel afgemaakt. Het was toen ook makkelijker om afscheid te nemen. Het is goed als je daarin zelf de regie kunt nemen. In mijn actieve voetbalcarrière had ik een andere ervaring. Ik heb tot 33 jaar in het 1^e elftal gespeeld en ik had achteraf gezien eerder zelf moeten stoppen.”

Wat is er dan gebeurd?

“Een nieuwe trainer negeerde mij en vertelde me niet dat ik niet meer nodig was in het eerste. Er gebeurde toen iets met mij en gaf aan  nooit meer onder zijn leiding in het eerste te willen spelen. Ik ben wel in de selectie gebleven voor de loyaliteit aan het selectieteam en de vereniging.

Ik heb een fantastische baan gehad en een mooie voetbalcarrière. Ook is me in het werk iets vergelijkbaars overkomen in een reorganisatie. In dat proces miste ik de menselijke waardes. In het ene jaar kreeg ik een beloning voor bijzondere prestaties en in het volgende jaar werd ik met zoveel anderen gedeclasseerd. Door vol te houden kwam ik uiteindelijk weer in mijn juist positie. Ik was weer nodig. Volhouden zit in mijn DNA. Door deze voorvallen heb ik geleerd, dat ik in het vervolg de regie meer in eigen hand moet nemen.

Trudy vult aan: “Toen heb je ook je strijdlust gebruikt.”

Cees: “Trudy kon in beide gevallen wel de scherven oprapen. Trudy: Bij de voetbalervaring vond Cees het toen onfatsoenlijk, Toen de trainer veel later zijn verontschuldigingen aanbood, vond ik het wel weer goed.”

Waarom de move van IJsselmonde naar de Alblasserwaard?

“Alles in Ijsselmonde, mijn geboorte dorp, werd volgebouwd. We zijn toen eerst in de Hoekse Waard op zoek gegaan en we vonden uiteindelijk in Ottoland een huis. Hoe we daar terecht kwamen? We fietsten in die tijd samen veel op de racefiets. Toen dat huis te veel onderhoud ging vragen en wij meer vrijheid wilden, zijn we naar Groot-Ammers verhuisd.”

En toen ging je met pensioen. Hoe ervaar je die tijd?

Ik ben een jaar voor mijn pensionering als ZZP’er gestart. Dat moment van december 2012 kwam een keer en ik wilde toen geen afscheid nemen van de maatschappij. Ik heb daarna nog 5 jaar als (technisch) coach bij aannemingsbedrijf Heijmans gewerkt. Met mijn 70^e ben ik gestopt. Want anders had ik me niet meer geloofwaardig gevoeld. Er kwam tijd voor andere dingen en ik ben samen met Trudy gaan golfen. Ik wilde niet nog een keer alleen weg.”

Hoe is het leven nu samen?

Trudy: “We proberen zoveel mogelijk te genieten..Ik doe de huishouding en  Cees doet de buitenomgeving. Dat golfen is fijn samen. We hebben hier een klein landgoed van 4000 m2. om te onderhouden.”

Cees: “De tuin en de schapen zijn mijn way-of-life. Ik ben een buitenman.  Voor het gras was het een keuze tussen een maaimachine of schapen. Het werden  schapen  en ik ben gek op die beesten. Het zijn nu 6 Soays uit Noord-Schotland.  Klein model gehoornde schapen, die we in Goudriaan zagen. Later heb ik ook nog 4 Oussanten er bij genomen.. Ik heb belangstelling voor de eigenschappen van de  sterrenbeelden van mensen. De Soays met uiterlijke kenmerken van een steenbok passen wel bij een steenbok zoals ik.”

Wat hebben de sterrenbeelden voor betekenis in jouw leven?

“Sterrenbeelden van mensen zijn voor mij een soort  hulpmiddel. Het heeft te maken met de belangstelling, die ik heb voor de mens. En hoe het type mens  in een team of werkomgeving acteert. Bij de sport, op het werk, in het project of op reis. Ik heb dat naast de eigenschappen van Belbin teamrollen en communicatiestijlen geplaatst. Na een analyse van deze eigenschappen ontdekte ik verrassende verbanden. Deze kennis van eigenschappen geven mij inzicht en hulp  hoe de “”mens “” in het sociale leven acteert.”

Hoe kijk je hiermee naar de fractie van Doe mee!?

“Dat kan ik niet, omdat ik geen onderdeel ben van de fractie. De DNA van Doe mee! is wel van de daadkracht en gevoel.”

Trudy: “Ik wil er wel iets over zeggen: ze deugen wel.”

Cees: “Ik sluit me daarbij aan. Ik ben algemeen bestuurslid en wij nemen als bestuur afstand van de inhoud. Dat vind ik goed. Er zijn namelijk verschillende rollen tussen de fractie en het bestuur. Het bestuur geeft de fractie de ruimte en loopt haar niet in de weg. Ik zou het voor het bestuur wel fijn vinden als er wat jongeren in zouden komen. En als ik naar de fractie op afstand kijk, dan zie ik harmonie. Iedereen heeft zijn draai wel gevonden.”

Hoe zijn jullie bij Doe mee! terecht gekomen?

Trudy: “Ik ben lid geworden van Gemeentebelangen. Dat was in de tijd van de verkiezingen. Ik vond dat gemeentebelangen te veel als een nee partij werd afgeschilderd en  wilde wel een verkiezingsbord van Arco Bikker in de tuin. Om in het Achterland de lokale politiek te promoten. Ik  had en heb sympathie voor  een onafhankelijke partij.”

Cees: “Ik zei nog: Als je mij er maar niet bij belast. Zo zijn we bij Doe mee! terecht gekomen en nu zijn we allebei lid.”

En de stap naar een bestuursfunctie?

“Thijs de Bruijn had aangegeven, dat hij wilde stoppen als penningmeester. Ik ben toen benaderd door voorzitter Kees de Bruijn met de vraag of ik hem op wilde volgen. Nu ben ik algemeen bestuurslid van Doe mee!, want ik wil nog graag meedoen. Ik wil als bestuurslid wel iets te betekenen hebben en daarom ondersteun ik de campagne en ik analyseer stukken en resultaten.”

Waar zou je in het leven nog voor willen gaan?

“Dat is moeilijk te beantwoorden. Dan ga ik dingen zeggen, die niet reëel zijn. Ik kan zeggen, dat ik mijn handicap 11 ga halen met golfen. En dan?”

Trudy: “Ik kan het wel samenvatten met: Zo lang mogelijk gezond blijven.”

Cees ondersteunt: “Ik wil geen competitie meer. Ik doe nu ook leuke dingen en die gebeuren in en om het huis. We hadden wel een cruise naar de Bahama’s kunnen maken, maar dat past niet bij ons. Als één van ons iets dolgraag wil, dan doen we dat samen. We gaan graag uit eten, naar het theater, naar een Wellness Resort en met de familie genieten van live cooking bij Van der Valk. Alleen nu even niet. In deze coronatijd kan boodschappen doen zelfs een uitje zijn We zitten in zelfgekozen lock down.”